Vandaag trok ik naar Hoboken voor een wandeling van 6 km in de Hobokense polder. Dit natuurgebied vind je aan de Schelde ten zuid-westen van Antwerpen.
Een echt poldergebied is de Hobokense polder eigenlijk niet meer. Misschien eerst even verduidelijken wat een polder precies is. Volgens wikipedia is een polder een laag gelegen door de mens drooggelegd stuk land dat door één of meer waterkeringen wordt omgeven en waarvan de waterstand kunstmatig wordt geregeld. Tot de jaren 60 was hier wel zo een polder, maar bij de aanleg van de E17 werd het gebied opgehoogd met zand, met de bedoeling het te verstedelijken. Dit urbanisatieproject kreeg de naam "Polderstad" en werd slechts gedeeltelijk gerealiseerd. Een deel bleef door verschillende omstandigheden braak liggen. De natuur nam het hier geleidelijk aan over en in de loop van de jaren 90 werd het officieel een natuurreservaat.
Er zijn verschillende bewegwijzerde wandelingen mogelijk: de rode wandeling (3,5 kilometer), de blauwe (1 kilometer) en de AS Adventure wandeling (7,5 km). Deze laatste koos ik, of toch een gedeelte ervan. Als je ze volledig wil wandelen, kan je best vertrekken aan het station. Momenteel zijn daar werken en kan je er niet parkeren. Ik parkeerde me aan taverne De Schorren en wandelde langs de Scheldelei de polder binnen. Het stuk van de wandeling aan het station heb ik daardoor overgeslagen. Er is een handige flyer van het gebied met ook een kaart die je hier kan vinden:
https://hobokensepolder.be/Wandelingen/pdf/HP-flyer2020_web.pdf
Ik las op de flyer dat er voor kinderen een paar doe-wandelingen zijn en dat je daarvoor een rugzakje kan lenen bij Natuurpunt. Geen idee of dat de moeite is. Ik deed de wandeling enkel met me, myself and I.
In het gebied zijn een aantal uitkijkpunten om dieren te spotten. Deze zijn blijkbaar zeer vandalismegevoelig. In 2013 werd er zelfs één in brand gestoken. Bij de heropbouw heeft men dan ook gekozen voor het robuustere materiaal cortenstaal. Ik zag aan de uitkijkpunten vooral vogels, helaas niet de vossen of reeën die er ook zouden zitten. Het pad loopt ook langs begrazingszones waar je het Galloway rund tegen het lijf loopt (niet letterlijk, er wordt gevraagd om 25 meter afstand te houden). Het zou een sociaal dier zijn en dat kan ik alleen maar beamen als ik ze daar allemaal gezellig bij elkaar zag liggen te genieten van de zon. Ik dacht eerst dat dit ras oorspronkelijk uit Ierland zou komen, maar heb me wellicht vergist met de Ierse stad Galway. Galloway is een gebied in het zuidwesten van Schotland. De Galloway runderen worden vaak ingezet in natuurbeheer, onder meer omdat ze niet agressief zijn en weinig zorg nodig hebben. Ze hebben een dikke vacht die hen goed beschermt tegen regen en wind. Het zijn stevige dieren, let dus op voor het stevigs dat ze ook op de weg kunnen achterlaten (wel een dankbaar onderwerp om nog eens op scherptediepte te oefenen met mijn fototoestel zoals je hieronder kan zien :-)).
Wat verder kwam ik een redelijk modderig stuk tegen, daarna ging de route langs de Scheldedijk om vervolgens terug te keren via een kasseiweg langs de rand van de Polderstad.
Reactie plaatsen
Reacties