Vorig jaar gingen we in de zomer op vakantie naar Corsica. We gingen twee weken, maar dat is eigenlijk te weinig om het hele eiland rond te trekken. We kozen dus enkele highlights uit en planden daarrond een reis met drie verblijfplaatsen. Het leek ons een goed idee om eerst het binnenland in te trekken om wat te wandelen en daarna de stranden te bezoeken. Eerst inspanning, dan ontspanning dus 😊.
Een autorit en boottocht naar Corsica zagen we niet zitten. Hoewel het financieel wel interessanter blijft dan een “fly & drive” zouden we veel te lang onderweg zijn. We boekten een heen- en terugvlucht Charleroi – Bastia. Deze optie was toen de goedkoopste, maar er zijn nog een paar andere luchthavens waarop je kan vliegen zoals Ajaccio of Calvi. Met onze huurauto van Europcar, een Dacia Duster, begonnen we aan onze eerste slalom tot Corte. We waren verwittigd, op Corsica, en zeker in het bergachtige binnenland, is quasi geen enkel recht stuk weg. Je kan hooguit een paar honderd meter rijden of er volgt een bocht. Je bent dan ook vaak langer onderweg dan je op het eerste zicht zou denken als je je bestemming op een kaart opzoekt. En wie een gevoelige maag heeft in de auto bereidt zich best hierop voor. Corte ligt nu niet zo ver van Bastia, dus het eerste bochtenwerk viel wel mee en duurde maar een uurtje.
Corte
Corte speelde een belangrijke rol in de onafhankelijkheidsstrijd van Corsica en wordt daarom beschouwd als de historische hoofdstad van het eiland. Die strijd vond plaats in het midden van de 18e eeuw onder leiding van Pasquale Paoli (een gevleugelde naam die ik onthouden heb dankzij het programma Dwars door de Middellandse zee van Arnout Hauben). Corsica stond op dat moment al enkele eeuwen onder het gezag van Genua. De onafhankelijkheid heeft echter niet lang geduurd, want al snel kwam Corsica in Franse handen. De historische hoofdstad van Corsica heeft wel een aantal gezellige pleintjes (zoals de place Gaffori op de middelste foto hieronder), kerkjes, een citadel en er zou ook een universiteit zijn, dewelke Corte tot de kleinste universiteitsstad van Frankrijk maakt.
Gorges du Tavignano
Ook de omgeving van Corte is de moeite. In westelijke richting heb je de Gorges du Tavignano die je te voet vanuit het centrum van Corte kan bereiken. Je kan wandelen naar de voetgangersbrug Rossulinu waar je in de rivier kan zwemmen. Deze wandeling start in de buurt van het parkeerterrein aan de Rue Saint-Joseph. Volg het het bordje ‘refuge de la Sega’ en daarna de oranje route. Wij zijn aan de wandeling begonnen, maar na een uurtje merkten dat we het veel te warm was in de volle zon en we al bijna door onze watervoorraad zaten. Als je de wandeling doet, vertrek dan vroeg en zorg dat je voldoende water mee hebt. We hebben wel een prachtig zicht op Corte kunnen meepikken, maar zijn dan maar teruggekeerd. Aan de start van de wandeling kan je ook een weg nemen die rechtstreeks naar de rivier leidt. Ook hier kan je heerlijk rusten en afkoelen. We hebben dat dan maar gedaan. De kinderen vonden het ook leuk om over de rotsen te klauteren. Vergeet je zwemsloefkes niet.
Wie het avontuurlijker wil, kan ook naar de bron van de Tavignano wandelen, dat is namelijk het Lac de Nino. Dit meer ligt langs de befaamde GR20 en zou een zeer populaire trekpleister voor bergliefhebbers zijn.
Gorges de la Restonica
De tweede dag in Corte gingen we naar de Gorges de la Restonica. Deze ligt ten zuid-westen van Corte en kan je bereiken via een bij momenten zeer smalle weg. Aan het einde van de kloof kan je een tocht maken naar de twee meest bezochte meertjes van Corsica: Lac de Melo en Lac de Capitello. Ik vond een goede beschrijving van die wandeling op deze website. Het ziet er fantastisch uit, maar op dat moment was het niet voor ons weggelegd. Weer een reden om terug te keren. Als je de tocht niet doet, is het ook fijn om een beetje te wandelen langs de Restonica en op de rotsen te klauteren. Na een paar kilometer in de kloof is er een grote houten brug waar je kan parkeren.
Na de middag reden we dan verder naar onze tweede verblijfplaats, de badplaats Sagone aan de westkust. Van hieruit bezochten we Ajaccio, Porto en Lac de Creno. Meer daarover in een volgende blogpost. Dit was best een lange rit en ook nu weer was het al bochten dat de klok sloeg. Gelukkig maakten de prachtige zichten veel goed.
Reactie plaatsen
Reacties